„Kiedy dojrzeją porzeczki” to oszczędna w słowach ilustrowana opowieść o samotności. Nostalgiczna podróż przez życie do późnej starości. Joanna Concejo pięknymi rysunkami stylizowanymi na fragmenty fotografii ukazuje starość jako sumę wspomnień, ale jednocześnie jako kroplę w oceanie życia. Twarz na zdjęciu jest twarzą zatartą w pamięci. Skrawki łączą się niemal w swoisty strumień świadomości siedemdziesięciolatka.
Autorka snuje opowieść o pięknie wspomnień i niemal już dziś zatraconej umiejętności kontemplacji świata – widoku zza okna, polnej drogi, ptaków podrywających się do lotu na ściernisku. To opowieść uniwersalna i intymna zarazem. Rysunki są emocjonalne, ale powściągliwe. Ma się wrażenie, że świat na obrazkach żyje – kiedy widzimy wiatr, niemal go czujemy, a kiedy na jednej z ilustracji z ust bohatera wydobywa się para, niemal czujemy wieczorny chłód.
Opowieść obrazkową „Kiedy dojrzeją porzeczki” wydało niszowe wydawnictwo Wolno, które znalazłam przypadkiem na targach książki w Krakowie. Tę książkę polecam nie tylko dzieciom, ale i dorosłym – wszystkim wrażliwym duszom, które potrafią przystanąć na chwilę i zdziwić się światem.
Autorkę, Joannę Concejo odkryłam niedawno. Kupiłam świetnie zilustrowanego „Czerwonego Kapturka”, i nie mogłam się napatrzeć na oszczędne, ale bogate w przekaz strony. Chciałabym jeszcze kupić „Zagubioną Duszę” Olgi Tokarczuk, bo podobnie jak do „Opowiadań bizarnych”, tak i do Duszy autorką oprawy graficznej jest właśnie moja nowa ulubiona ilustratorka.
Tytuł: Kiedy dojrzeją porzeczki Autor: Joanna Concejo Wydawnictwo: Wydawnictwo Wolno Rok wydania: 2017 Opis fizyczny: 92 strony, okładka twarda Gatunek: książka obrazkowa UKD: 821.162.1-3 741/744.071(438) ISBN: 9788394629748 |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz