"Po raz czwarty wyruszał Pelle na zdobycie
świata; tym razem była to gorzka konieczność. Do tej chwili miał jeszcze
możność wyboru, lecz teraz czuł, że jego wędrówka jest decydująca: albo
padnie, albo osiągnie cel. Jeśli zwycięży, zdobędzie wieczność."
To już ostatni tom powieści Pelle zwycięzca. Nasz bohater, zmieniony niesłusznym wyrokiem wraca na przedmieścia Kopenhagi nie jako charyzmatyczny mówca porywający tłumy do rewolucji, a zwyczajny, szary człowiek, o którym mało kto pamięta. Znajduje on jednak pocieszenie u boku żony, Ellen i dzieci. Klepią biedę, choć pragną się podźwignąć. Emancypacja Pellego, która dokonała się poprzez naukę i książki przynosi rezultaty w postaci nowego, wspaniałego zamysłu - spółdzielni obuwniczej. Droga rozwoju i polepszania jakości życia robotników nie wiedzie więc przez rewolucję, a ewolucję.
To już ostatni tom powieści Pelle zwycięzca. Nasz bohater, zmieniony niesłusznym wyrokiem wraca na przedmieścia Kopenhagi nie jako charyzmatyczny mówca porywający tłumy do rewolucji, a zwyczajny, szary człowiek, o którym mało kto pamięta. Znajduje on jednak pocieszenie u boku żony, Ellen i dzieci. Klepią biedę, choć pragną się podźwignąć. Emancypacja Pellego, która dokonała się poprzez naukę i książki przynosi rezultaty w postaci nowego, wspaniałego zamysłu - spółdzielni obuwniczej. Droga rozwoju i polepszania jakości życia robotników nie wiedzie więc przez rewolucję, a ewolucję.
Pellego polecam czytelnikom nastawionym na klasykę, bo doskonale odnajdą się w języku Martina Andersena Nexø. Marzy mi się nowe wydanie, a może i nawet serial na podstawie całości. Myślę, że warto zwrócić uwagę na tę powieść; nie tylko ze względu na głównego bohatera, co na całe tło historyczne, drobnych robotników rolnych, biedoty miejskiej, a także wykwalifikowanych, ale źle opłacanych i niedocenianych robotników z wielkich miast.
Zastanawiam się nad brakiem wznowień po 1949 roku. Może nie chciano poddawać ludziom rewolucyjnych pomysłów? W takim razie czemu zapomniano o dziele Duńczyka w czasach Solidarności? Może właśnie przez krytykę buntu i światopogląd autora?
I jeszcze mam takie dwie formalne sprawy: czy mam zostawić disqusa, czy wrócić do poprzedniego sposobu komentowania?
Druga sprawa: przeczytałam już 70% pięknej polskiej klasycznej powieści realistycznej. Już nie mogę się doczekać, kiedy się z Wami podzielę moimi przemyśleniami.
Zobacz także:
Pelle Zwycięzca Tom 1
Pelle Zwycięzca Tom 2
Pelle Zwycięzca Tom 3
Zobacz także:
Pelle Zwycięzca Tom 1
Pelle Zwycięzca Tom 2
Pelle Zwycięzca Tom 3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Uwaga: tylko uczestnik tego bloga może przesyłać komentarze.